کد مطلب:71301 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:251

اقرار می كنم برای خداوند بر نفس خود بعنوان بندگی او، و شهادت می دهم برای او به پروردگاری، و آنچه به من وحی نموده ادا می نمایم از ترس آنكه مبادا اگر انجام ندهم عذابی از او بر من فرود آید كه هیچكس نتواند آنرا دفع كند هر چند كه حیله ی عظیمی بكار بندد و دوستی او خالص باشد- نیست خدایی جز او- زیرا خداوند به من اعلام فرموده كه اگر آنچه در حقّ علی بر من نازل نموده ابلاغ نكنم رسالت او را نرسانده ام، و برای من حفظ از شرّ مردم را ضمانت نموده و خدا كفایت كننده و كریم است.

[صفحه 57]

خداوند به من چنین وحی كرده است: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمانِ الرَّحیمِ، یا اَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَیْكَ مِنْ رَبِّكَ- فی علی یعنی فی الخلافة لعلیّ بن ابی طالب- وَإنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ»، «ای پیامبر ابلاغ كن آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده- در باره ی علیّ، یعنی خلافت علی بن ابی طالب- و اگر انجام ندهی رسالت او را نرسانده ای، و خداوند تو را از مردم حفظ می كند».

ای مردم، من در رساندن آنچه خداوند بر من نازل كرده كوتاهی نكرده ام، و من سبب نزول این آیه را برای شما بیان می كنم:

جبرئیل سه مرتبه بر من نازل شد و از طرف خداوندِ سلام پروردگارم- كه او سلام است- مرا مأمور كرد كه در این محلّ اجتماع بپاخیزم و بر هر سفید و سیاهی اعلام كنم كه «علیّ بن ابی طالب برادرِ من و وصیّ من و جانشین من بر امّتم و امام بعد از من است. نسبت او بمن همانند نسبت هارون به موسی است جز اینكه پیامبری بعد از من نیست. و او صاحب اختیار شما بعد از خدا ورسولش است»، و خداوند در این مورد آیه ای از كتابش بر من نازل كرده است: «اِنَّما وَلِیُّكُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَیُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَهُمْ راكِعُونَ»، «صاحب اختیار شما خدا و رسولش هستند و كسانی كه ایمان آورده و نماز را بپا می دارند و در حال ركوع زكات می دهند»، و علیّ بن ابی طالب است كه نماز را بپا داشته و در حال ركوع زكات داده و در هر حال خداوند عز وجل را قصد می كند.

[صفحه 58]

ای مردم، من از جبرئیل در خواست كردم كه از خدا بخواهد تا مرا از ابلاغ این مهم معاف بدارد، زیرا از كمی متّقین و زیادی منافقین و افساد ملامت كنندگان و حیله های مسخره كنندگانِ اسلام اطلاع دارم، كسانی كه خداوند در كتابش آنان را چنین توصیف كرده است كه با زبانشان می گویند آنچه در قلبهایشان نیست و این كار را سهل می شمارند در حالیكه نزد خداوند عظیم است. و همچنین بخاطر اینكه منافقین بارها مرا اذیّت كرده اند تا آنجا كه مرا «اُذُن» (گوش دهنده ی بر هر حرفی) نامیدند، و گمان كردند كه من چنین هستم بخاطر ملازمت بسیار او (علی) با من و توجّه من به او و تمایل او و قبولش از من، تا آنكه خداوند عزّوجلّ در این باره چنین نازل كرد: «وَمِنْهُمُ الَّذینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَیَقُولُونَ هُوَ اُذُنٌ قُلْ اُذُن- علی الذین یزعمون أنّه اُذن- خَیْر لَكُمْ، یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَیُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ...»، «و از آنان كسانی هستند كه پیامبر را اذیّت می كنند و می گویند او «اُذُن» (گوش دهنده بر هر حرفی) است، بگو: گوش است- بر ضدّ كسانی كه گمان می كنند او «اُذُن» است- و برای شما خیر است، به خدا ایمان می آورد ودر مقابل مؤمنین اظهار تواضع واحترام می نماید».

واگر من بخواهم گویندگان این نسبت (اُذُن) را نام ببرم می توانم، و اگر بخواهم به شخص آنها اشاره كنم می نمایم، و اگر بخواهم با علائم آنها را معرّفی كنم می توانم، ولی بخدا قسم من در كار آنان با بزرگواری رفتار كرده ام.

بعد از همه ی اینها، خداوند از من راضی نمی شود مگر آنچه در حق علیّ بر من نازل كرده ابلاغ نمایم.

سپس حضرت این آیه را تلاوت فرمودند: «یا اَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَیْكَ مِنْ رَبِّكَ- فی حقّ علیّ- وإنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللَّهُ یَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ»، «ای پیامبر برسان آنچه- در حق علی- از پروردگارت بر تو نازل شده و اگر انجام ندهی رسالت او را نرسانده ای، و خداوند تو را از مردم حفظ می كند».

[صفحه 59]

صفحه 57، 58، 59.